Privileged Access Management (PAM): Jak chronić orgaznizację

Współczesne organizacje coraz częściej stają przed wyzwaniem zapewnienia bezpieczeństwa swoich zasobów informacyjnych w obliczu rosnącej liczby i zaawansowania zagrożeń cybernetycznych. Szczególnie narażone na ataki są konta uprzywilejowane, które posiadają rozszerzone uprawnienia do krytycznych systemów i danych. Przejęcie takich kont przez cyberprzestępców może prowadzić do poważnych incydentów bezpieczeństwa, w tym wycieku danych, złośliwego oprogramowania czy nieautoryzowanego dostępu do systemów.

Aby skutecznie chronić konta uprzywilejowane, organizacje powinny wdrożyć rozwiązania z zakresu Privileged Access Management (PAM). PAM to zestaw strategii, procesów i technologii mających na celu kontrolowanie i monitorowanie dostępu uprzywilejowanego w organizacji. Dzięki implementacji PAM możliwe jest m.in. ograniczenie uprawnień do niezbędnego minimum, monitorowanie aktywności użytkowników z wysokimi uprawnieniami oraz audytowanie działań w czasie rzeczywistym.

W niniejszym artykule przedstawimy kluczowe aspekty związane z ochroną kont uprzywilejowanych, omówimy mechanizmy działania rozwiązań PAM oraz zaprezentujemy korzyści płynące z ich wdrożenia w kontekście zwiększenia bezpieczeństwa organizacji.

Konta uprzywilejowane – Twoi najpotężniejsi sprzymierzeńcy czy ukryci zdrajcy? Dlaczego PAM to absolutna konieczność, a nie luksus?

W każdym cyfrowym królestwie istnieją specjalne klucze – konta uprzywilejowane. To one otwierają drzwi do najważniejszych komnat, dają dostęp do najgłębszych sekretów i pozwalają zarządzać całym mechanizmem działania Twojej firmy. Konta administratorów systemów, superużytkowników baz danych, konta serwisowe aplikacji czy dostęp root do serwerów – to właśnie one są kręgosłupem Twojej infrastruktury IT. W rękach zaufanych i kompetentnych osób są one potężnymi sprzymierzeńcami, umożliwiającymi sprawne zarządzanie, wdrażanie zmian i rozwiązywanie problemów. Jednak w niepowołanych rękach, lub gdy są niewłaściwie chronione, te same konta mogą stać się ukrytymi zdrajcami, otwierającymi drogę do katastrofy.

Problem polega na tym, że konta uprzywilejowane, ze względu na swój niemal nieograniczony dostęp i możliwości, są celem numer jeden dla cyberprzestępców. Przejęcie takiego konta to dla atakującego jak wygrana na loterii – daje mu możliwość poruszania się po systemach bez ograniczeń, eskalacji uprawnień, kradzieży lub zaszyfrowania danych (ransomware), instalacji złośliwego oprogramowania, a nawet całkowitego paraliżu działalności firmy. Skutki udanego ataku na konto uprzywilejowane są zazwyczaj katastrofalne i mogą prowadzić do strat finansowych liczonych w milionach, nieodwracalnego uszczerbku na reputacji i utraty zaufania klientów.

Niestety, wiele organizacji wciąż nie poświęca należytej uwagi zabezpieczeniu tych „kluczy do królestwa”. Współdzielone hasła do kont administratorów, hasła zapisywane w niezabezpieczonych plikach tekstowych czy arkuszach kalkulacyjnych, brak wieloskładnikowego uwierzytelniania dla dostępu uprzywilejowanego, nieograniczony czasowo dostęp dla zewnętrznych wykonawców, czy brak monitorowania aktywności na tych kontach – to wciąż zaskakująco częste praktyki. Każda z nich to jak pozostawienie kluczy do skarbca na wycieraczce.

Dlatego właśnie Privileged Access Management (PAM), czyli Zarządzanie Dostępem Uprzywilejowanym, przestało być luksusem dla największych korporacji, a stało się absolutną koniecznością dla każdej organizacji, która poważnie myśli o swoim cyberbezpieczeństwie, niezależnie od jej wielkości czy branży. PAM to nie pojedyncze narzędzie, lecz kompleksowa strategia i zestaw technologii oraz procesów, które mają na celu ścisłą kontrolę, monitorowanie i zabezpieczanie dostępu do kont uprzywilejowanych. To budowa solidnego bastionu wokół Twoich najważniejszych cyfrowych aktywów. Ignorowanie PAM w dzisiejszym świecie to jak igranie z ogniem – prędzej czy później można się boleśnie poparzyć.

Jakie są najczęstsze i najbardziej bolesne błędy w zarządzaniu dostępem uprzywilejowanym, które mogą kosztować Cię fortunę (i reputację)?

Niewłaściwe zarządzanie dostępem uprzywilejowanym to prosta droga do poważnych problemów, które mogą wstrząsnąć fundamentami nawet najlepiej prosperującej firmy. Cyberprzestępcy doskonale wiedzą, że przejęcie konta z wysokimi uprawnieniami to najkrótsza droga do realizacji ich celów. Niestety, mimo rosnącej świadomości, wiele organizacji wciąż popełnia te same, kosztowne błędy, które czynią ich „klejnoty koronne” łatwym łupem. Poznanie tych pułapek to pierwszy krok do ich uniknięcia.

• Błąd #1: Współdzielenie kont i haseł uprzywilejowanych – „jedno hasło, by wszystkimi rządzić”. To chyba najbardziej rozpowszechniony i jednocześnie jeden z najgroźniejszych grzechów. Używanie tego samego konta administratora i hasła przez wielu pracowników IT, a czasem nawet przez zewnętrznych dostawców, całkowicie zaciera odpowiedzialność i uniemożliwia skuteczne śledzenie działań. W przypadku incydentu, niezwykle trudno jest ustalić, kto tak naprawdę dokonał nieautoryzowanej zmiany czy uzyskał dostęp do danych. Co gorsza, jeśli takie współdzielone hasło wycieknie, wszyscy użytkownicy tego konta (i potencjalnie cała infrastruktura) stają się natychmiast podatni.
  • Koszt: Utrata rozliczalności, trudności w dochodzeniach, łatwe rozprzestrzenianie się kompromitacji.
• Błąd #2: Słabe, łatwe do odgadnięcia lub rzadko zmieniane hasła do kont uprzywilejowanych. Hasła typu „Admin123!”, „Password123” czy nazwa firmy z rokiem wciąż pokutują w wielu organizacjach, nawet dla kont o najwyższych uprawnieniach. Podobnie, brak wymuszonej, regularnej zmiany haseł (tam, gdzie nie ma innych, silniejszych mechanizmów kontroli) sprawia, że raz skompromitowane hasło może być wykorzystywane przez atakujących przez długi czas.
  • Koszt: Łatwe przełamanie zabezpieczeń za pomocą ataków słownikowych, siłowych (brute-force) lub odgadnięcia.
• Błąd #3: Brak wieloskładnikowego uwierzytelniania (MFA) dla dostępu uprzywilejowanego. Wielu administratorów wciąż loguje się do krytycznych systemów, używając tylko loginu i hasła. To jak pozostawienie otwartych drzwi do skarbca, licząc na to, że nikt nie zna szyfru. MFA dodaje kluczową, drugą warstwę ochrony, znacząco utrudniając przejęcie konta nawet w przypadku wycieku hasła.
  • Koszt: Znacznie zwiększone ryzyko nieautoryzowanego dostępu i kompromitacji kont uprzywilejowanych.
• Błąd #4: Nadmierne i nieograniczone czasowo uprawnienia (brak zasady najmniejszych uprawnień i JIT). Często administratorzy otrzymują pełne, nieograniczone uprawnienia do wszystkich systemów „na wszelki wypadek” i zachowują je na stałe, nawet jeśli na co dzień potrzebują tylko niewielkiego ich fragmentu. Podobnie, zewnętrzni wykonawcy czy pracownicy tymczasowi często zachowują dostęp uprzywilejowany dłużej niż jest to konieczne.
  • Koszt: Zwiększona powierzchnia ataku; w przypadku kompromitacji konta, atakujący od razu zyskuje szerokie możliwości działania; ryzyko nadużyć ze strony insiderów.
• Błąd #5: Brak monitorowania i rejestrowania aktywności na kontach uprzywilejowanych. Jeśli nie wiesz, co dzieje się na Twoich kontach uprzywilejowanych, nie jesteś w stanie wykryć podejrzanej aktywności, prób nadużyć czy trwającego ataku. Brak szczegółowych logów i alertów uniemożliwia również skuteczne dochodzenie po incydencje.
  • Koszt: Brak możliwości wykrycia i powstrzymania ataku na wczesnym etapie, trudności w analizie przyczyn incydentu i wyciągnięciu wniosków.
• Błąd #6: Przechowywanie poświadczeń uprzywilejowanych w niezabezpieczony sposób. Hasła zapisywane w plikach tekstowych na współdzielonych dyskach, w skryptach automatyzujących, w notatkach na pulpicie czy nawet w kodzie aplikacji to niestety wciąż spotykane praktyki. To jak zostawianie kluczy do mieszkania pod wycieraczką.
  • Koszt: Łatwy dostęp do najsilniejszych poświadczeń dla każdego, kto uzyska dostęp do miejsca ich przechowywania (fizycznie lub zdalnie).
• Każdy z tych błędów, pojedynczo lub w kombinacji, może prowadzić do katastrofalnych skutków finansowych (koszty odtworzenia systemów, kary regulacyjne, utracone przychody), operacyjnych (przestoje w działalności) i reputacyjnych. Dlatego właśnie inwestycja w solidną strategię i rozwiązania PAM jest tak kluczowa.

Sejf na hasła, rotacja poświadczeń, monitorowanie sesji – jakie są filary skutecznej strategii PAM i jak je wdrożyć bez rewolucji?

Skuteczna strategia Zarządzania Dostępem Uprzywilejowanym (PAM) nie musi oznaczać natychmiastowej, kosztownej rewolucji w całej organizacji. Można ją wdrażać stopniowo, opierając się na kilku fundamentalnych filarach, które razem tworzą solidny bastion chroniący Twoje „klucze do królestwa”. Kluczem jest zrozumienie tych podstawowych zasad i konsekwentne ich stosowanie, zaczynając od obszarów o największym ryzyku.

Filar #1: Bezpieczne przechowywanie poświadczeń uprzywilejowanych (Privileged Credential Vaulting / Password Safe). To absolutna podstawa. Zamiast przechowywać hasła do kont administratorów, kont serwisowych czy urządzeń sieciowych w plikach tekstowych, arkuszach kalkulacyjnych czy, co gorsza, w pamięci ludzkiej, należy wdrożyć centralne, szyfrowane repozytorium – swoisty „sejf na hasła”. Dostęp do tego sejfu powinien być ściśle kontrolowany, audytowany i ograniczony tylko do upoważnionych osób, najlepiej z wykorzystaniem MFA. Rozwiązania PAM oferują takie bezpieczne skarbce, które nie tylko chronią hasła przed nieautoryzowanym dostępem, ale także często umożliwiają ich automatyczne pobieranie przez systemy lub administratorów bez konieczności ich bezpośredniego ujawniania.

• Jak zacząć bez rewolucji? Zacznij od zinwentaryzowania wszystkich znanych kont uprzywilejowanych i ich haseł. Wybierz rozwiązanie PAM (nawet proste, ale bezpieczne) i stopniowo przenoś do niego poświadczenia, zaczynając od tych najważniejszych (np. kontrolery domeny, kluczowe bazy danych).

Filar #2: Automatyczna rotacja i zarządzanie cyklem życia poświadczeń. Nawet najsilniejsze hasło, jeśli jest używane przez długi czas, staje się podatne na kompromitację (np. w wyniku wycieku z innego systemu, gdzie było używane to samo hasło, lub poprzez ataki offline). Dlatego kluczowe jest regularne, automatyczne zmienianie haseł do kont uprzywilejowanych. Rozwiązania PAM potrafią automatycznie rotować hasła zgodnie z ustaloną polityką (np. co 30, 60, 90 dni), generując nowe, silne i unikalne poświadczenia dla każdego konta i systemu.

• Jak zacząąć bez rewolucji? Zidentyfikuj konta, dla których możliwa jest automatyczna rotacja (większość systemów Windows, Linux, baz danych ją wspiera). Skonfiguruj polityki rotacji w swoim rozwiązaniu PAM, zaczynając od mniej krytycznych systemów, aby przetestować proces.

Filar #3: Zarządzanie i monitorowanie sesji uprzywilejowanych (Privileged Session Management). Nie wystarczy tylko chronić same hasła. Ważne jest również kontrolowanie i monitorowanie tego, co dzieje się podczas sesji uprzywilejowanych, gdy administratorzy faktycznie korzystają ze swoich podwyższonych uprawnień. Rozwiązania PAM często oferują funkcje pośredniczenia w takich sesjach (proxy), umożliwiając ich nagrywanie (wideo lub tekstowo), monitorowanie w czasie rzeczywistym oraz generowanie szczegółowych logów audytowych. To nie tylko odstrasza potencjalnych злоумышленников wewnętrznych, ale także dostarcza bezcennych informacji podczas analizy incydentów.

• Jak zacząć bez rewolucji? Zacznij od wdrożenia monitorowania sesji dla najbardziej krytycznych systemów i administratorów. Zapewnij, że logi są bezpiecznie przechowywane i regularnie przeglądane.

Filar #4: Egzekwowanie zasady najmniejszych uprawnień i dostępu „Just-in-Time” (JIT). Nawet administratorzy nie powinni mieć na stałe pełnych uprawnień do wszystkiego. Dostęp uprzywilejowany powinien być przyznawany tylko wtedy, gdy jest rzeczywiście potrzebny do wykonania konkretnego zadania, i tylko na tak długo, jak jest to konieczne (Just-in-Time access). Dodatkowo, uprawnienia powinny być ograniczone tylko do tych akcji, które są niezbędne (Just-Enough-Access lub zasada najmniejszych uprawnień). Rozwiązania PAM mogą pomóc w egzekwowaniu tych zasad poprzez mechanizmy tymczasowego podnoszenia uprawnień, zatwierdzania dostępu na żądanie czy delegowania konkretnych zadań bez przyznawania pełnych uprawnień administratora.

• Jak zacząć bez rewolucji? Przeprowadź analizę, jakie zadania wykonują Twoi administratorzy i jakie minimalne uprawnienia są do tego potrzebne. Zacznij od wdrażania dostępu JIT dla najbardziej ryzykownych operacji lub dla zewnętrznych wykonawców.
• Filar #5: Silne uwierzytelnianie dla dostępu uprzywilejowanego. Każdy dostęp do konta uprzywilejowanego, a także dostęp do samego systemu PAM, musi być chroniony wieloskładnikowym uwierzytelnianiem (MFA). To absolutna podstawa, która znacząco utrudnia przejęcie tych kont.
• Jak zacząć bez rewolucji? Wdróż MFA dla wszystkich administratorów IT i dla dostępu do wszystkich krytycznych systemów. Zacznij od najprostszych w implementacji metod MFA (np. aplikacje uwierzytelniające TOTP), stopniowo przechodząc do bardziej zaawansowanych (np. klucze sprzętowe FIDO2).

Wdrażanie tych filarów krok po kroku, zaczynając od obszarów o największym ryzyku i stopniowo rozszerzając zasięg, pozwoli Ci zbudować solidną strategię PAM bez paraliżowania codziennej pracy i bez konieczności natychmiastowej, gigantycznej inwestycji. To ewolucja, a nie rewolucja, jest kluczem do sukcesu.

Dostęp „just-in-time” i „just-enough” – jak dać administratorom to, czego potrzebują, nie oddając im całego królestওয়া na tacy?

W tradycyjnym modelu zarządzania dostępem uprzywilejowanym, administratorzy często posiadali na stałe szerokie, niemal nieograniczone uprawnienia do wszystkich systemów, którymi zarządzali. To trochę tak, jakby strażnik królewskiego skarbca nosił przy sobie przez cały czas pęk kluczy do wszystkich komnat, nawet tych, do których zagląda tylko raz w roku. Choć takie podejście mogło wydawać się wygodne dla samych administratorów, stwarzało ono ogromne ryzyko bezpieczeństwa. Wystarczyła kompromitacja jednego takiego „superkonta”, aby atakujący zyskał dostęp do całego królestwa. Nowoczesne strategie Privileged Access Management (PAM) odchodzą od tego modelu na rzecz znacznie bardziej granularnego i bezpiecznego podejścia, opartego na zasadach „Just-in-Time” (JIT) i „Just-Enough-Access” (JEA).

Dostęp „Just-in-Time” (JIT) – uprawnienia tylko wtedy, gdy są potrzebne. Idea JIT jest prosta, a zarazem niezwykle skuteczna: zamiast przyznawać administratorom stały dostęp uprzywilejowany, udziela im się go tylko na określony, ograniczony czas, niezbędny do wykonania konkretnego zadania. Wyobraź sobie, że administrator potrzebuje zrestartować serwer produkcyjny. Zamiast logować się na swoje stałe konto z pełnymi uprawnieniami, składa wniosek o tymczasowe podniesienie uprawnień (lub o dostęp do konta serwisowego z odpowiednimi uprawnieniami). Wniosek ten może podlegać procesowi zatwierdzenia (np. przez przełożonego lub system automatyczny), a po jego akceptacji, administrator otrzymuje dostęp na z góry określony czas (np. na 1 godzinę). Po upływie tego czasu, lub po zakończeniu zadania, uprawnienia są automatycznie odbierane.

Korzyści z podejścia JIT są ogromne:

• Znacząca redukcja powierzchni ataku: Przez większość czasu konta nie posiadają podwyższonych uprawnień, co minimalizuje ryzyko ich nadużycia w przypadku kompromitacji.

• Lepsza kontrola i audytowalność: Każda sesja z podniesionymi uprawnieniami jest inicjowana na żądanie i może być szczegółowo logowana, co ułatwia śledzenie, kto, kiedy i w jakim celu korzystał z dostępu uprzywilejowanego.

• Minimalizacja ryzyka „privilege creep”: Zapobiega sytuacji, w której administratorzy z czasem gromadzą coraz więcej niepotrzebnych uprawnień.

Wdrożenie JIT często wymaga wykorzystania specjalistycznych rozwiązań PAM, które automatyzują proces wnioskowania, zatwierdzania i odbierania tymczasowych uprawnień.

Dostęp „Just-Enough-Access” (JEA) – tylko tyle uprawnień, ile potrzeba. JEA, często idące w parze z JIT, to rozwinięcie fundamentalnej zasady najmniejszych uprawnień (least privilege) w kontekście zadań administracyjnych. Chodzi o to, aby nawet podczas sesji z podniesionymi uprawnieniami, administrator miał dostęp tylko do tych konkretnych poleceń, funkcji czy zasobów, które są absolutnie niezbędne do wykonania danego zadania, a nie do „wszystkiego”. Przykład: Jeśli administrator potrzebuje tylko zrestartować konkretną usługę na serwerze, nie powinien mieć jednocześnie uprawnień do przeglądania plików, modyfikowania rejestru czy instalowania nowego oprogramowania na tym serwerze.

Implementacja JEA może być bardziej złożona i często wymaga szczegółowej analizy zadań wykonywanych przez administratorów oraz wykorzystania technologii, które pozwalają na granularne delegowanie uprawnień. W środowiskach Windows można do tego wykorzystać np. funkcję PowerShell Just Enough Administration. W innych systemach może to wymagać starannego konfigurowania ról i uprawnień w połączeniu z rozwiązaniami PAM, które potrafią ograniczać dostępne polecenia podczas sesji uprzywilejowanej.

Synergia JIT i JEA – złoty standard bezpieczeństwa uprzywilejowanego. Połączenie dostępu „Just-in-Time” i „Just-Enough-Access” tworzy niezwykle silny mechanizm ochrony. Administratorzy otrzymują potrzebne im narzędzia do pracy, ale tylko wtedy, gdy ich potrzebują, i tylko w takim zakresie, jaki jest niezbędny. To jak precyzyjnie działający system, który daje odpowiedni klucz, do odpowiednich drzwi, na odpowiednio krótki czas. Choć wdrożenie takiego modelu może wymagać pewnego wysiłku i zmiany przyzwyczajeń, korzyści w postaci drastycznie zredukowanego ryzyka i znacznie lepszej kontroli nad dostępem uprzywilejowanym są nie do przecenienia. To już nie jest oddawanie całego królestwa na tacy – to inteligentne i bezpieczne zarządzanie kluczami do jego najważniejszych komnat.

Jak nFlo pomaga zbudować i utrzymać Twój bastion PAM, abyś mógł spać spokojnie, wiedząc, że Twoje najcenniejsze aktywa są bezpieczne?

W nFlo doskonale zdajemy sobie sprawę, że ochrona dostępu uprzywilejowanego to nie jest opcjonalny dodatek do strategii cyberbezpieczeństwa – to jej absolutny fundament i najważniejszy bastion chroniący Twoje „klejnoty koronne”. Dlatego nasze podejście do Privileged Access Management (PAM) jest kompleksowe i skoncentrowane na zbudowaniu rozwiązania, które jest nie tylko technologicznie zaawansowane, ale przede wszystkim dopasowane do Twoich unikalnych potrzeb, realnie skuteczne i możliwe do utrzymania w długim okresie. Chcemy, abyś mógł spać spokojnie, wiedząc, że Twoje najcenniejsze aktywa są chronione przez solidne i inteligentne mechanizmy.

Nasza podróż z Tobą w kierunku bezpiecznego PAM rozpoczyna się od dogłębnego zrozumienia Twojego obecnego środowiska i specyficznych ryzyk. Przeprowadzamy szczegółową analizę istniejących kont uprzywilejowanych, sposobu ich wykorzystania, stosowanych obecnie metod zabezpieczeń (lub ich braku) oraz procesów związanych z zarządzaniem dostępem. Identyfikujemy kluczowe systemy i dane, które wymagają najpilniejszej ochrony, a także potencjalne luki i obszary niezgodności z najlepszymi praktykami. Ta faza diagnostyczna pozwala nam wspólnie z Tobą zdefiniować cele i priorytety dla strategii PAM.

Następnie, w oparciu o tę analizę, pomagamy w zaprojektowaniu i wdrożeniu kompleksowego rozwiązania PAM, które obejmuje wszystkie kluczowe filary:

• Wybór i konfiguracja odpowiedniej technologii PAM: Doradzamy w zakresie wyboru platformy PAM (zarówno komercyjnej, jak i open-source, w zależności od potrzeb i budżetu), która najlepiej odpowiada Twoim wymaganiom, a następnie pomagamy w jej precyzyjnej konfiguracji – od wdrożenia bezpiecznego „sejfu na hasła”, przez ustawienie polityk automatycznej rotacji poświadczeń, aż po konfigurację mechanizmów zarządzania i monitorowania sesji uprzywilejowanych.
• Opracowanie i wdrożenie solidnych procesów i polityk: Technologia to tylko część sukcesu. Pomagamy w stworzeniu jasnych polityk dotyczących zarządzania dostępem uprzywilejowanym, definiujemy procedury wnioskowania o dostęp, jego zatwierdzania i odbierania (z uwzględnieniem zasad JIT i JEA), a także opracowujemy plany reagowania na incydenty związane z kontami uprzywilejowanymi.
• Integracja z istniejącym ekosystemem: Dbamy o to, aby rozwiązanie PAM było sprawnie zintegrowane z innymi elementami Twojej infrastruktury IT i bezpieczeństwa, takimi jak Active Directory, systemy SIEM, narzędzia do zarządzania incydentami czy systemy MFA.

Kluczowym elementem naszej oferty jest transfer wiedzy i budowanie kompetencji w Twoim zespole. Prowadzimy dedykowane szkolenia dla administratorów i użytkowników systemu PAM, a także dla specjalistów ds. bezpieczeństwa, aby zapewnić, że Twoja organizacja będzie w stanie nie tylko efektywnie korzystać z wdrożonego rozwiązania, ale także samodzielnie nim zarządzać i rozwijać je w przyszłości.

Co więcej, w nFlo rozumiemy, że PAM to nie jest projekt, który kończy się wraz z wdrożeniem. To ciągły proces wymagający monitorowania, audytowania i doskonalenia. Dlatego oferujemy również wsparcie w zakresie:

• Regularnych przeglądów i audytów konfiguracji PAM.
• Monitorowania aktywności na kontach uprzywilejowanych i analizy logów.
• Dostosowywania polityk i procedur do zmieniających się zagrożeń i potrzeb biznesowych.
• Wsparcia w reagowaniu na ewentualne incydenty bezpieczeństwa.

Z nFlo zyskujesz nie tylko dostawcę technologii, ale przede wszystkim doświadczonego partnera i doradcę, który pomoże Ci zbudować i utrzymać Twój bastion PAM na najwyższym poziomie. Naszym celem jest zapewnienie Ci spokoju ducha, który płynie z pewności, że Twoje „klucze do królestwa” są w bezpiecznych rękach – Twoich, ale wspieranych przez naszą ekspertyzę i zaangażowanie.

Kluczowe wnioski: Privileged Access Management (PAM)