1. Rootkity użytkownika (User-mode rootkits): Działają na poziomie aplikacji, modyfikując pliki i procesy użytkownika.
2. Rootkity jądra (Kernel-mode rootkits): Działają na poziomie jądra systemu operacyjnego, co daje im większą kontrolę i trudność w wykryciu.
3. Rootkity bootkit: Atakują proces uruchamiania systemu, modyfikując bootloader lub sektor rozruchowy.
4. Rootkity firmware: Zainstalowane na poziomie firmware, takie jak BIOS lub UEFI, co umożliwia im przetrwanie reinstalacji systemu operacyjnego.
5. Rootkity hypervisor: Działają na poziomie hypervisora, kontrolując wirtualne maszyny.

• Kradzież danych: Rootkity mogą być używane do kradzieży poufnych informacji, takich jak hasła, dane finansowe i dane osobowe.
• Kontrola systemu: Umożliwiają atakującym przejęcie pełnej kontroli nad zainfekowanym systemem.
• Ukrywanie złośliwego oprogramowania: Rootkity mogą ukrywać obecność innych złośliwych programów, takich jak keyloggery, trojany i botnety.
• Utrudnienie wykrycia: Dzięki swojej zdolności do ukrywania się, rootkity są trudne do wykrycia i usunięcia.

• Skanowanie antywirusowe: Używanie zaawansowanych programów antywirusowych i antymalware do wykrywania rootkitów.
• Analiza zachowania systemu: Monitorowanie nietypowej aktywności systemu, takiej jak nieznane procesy lub zmiany w plikach systemowych.
• Narzędzia do wykrywania rootkitów: Specjalistyczne narzędzia, takie jak GMER, RootkitRevealer, które są zaprojektowane do wykrywania ukrytych rootkitów.
• Porównanie integralności: Sprawdzanie integralności plików systemowych i konfiguracji w celu wykrycia nieautoryzowanych zmian.

• Użycie narzędzi do usuwania rootkitów: Narzędzia takie jak Malwarebytes Anti-Rootkit, Kaspersky TDSSKiller.
• Reinstalacja systemu operacyjnego: W przypadku poważnych infekcji, reinstalacja systemu operacyjnego może być konieczna.
• Odzyskiwanie z kopii zapasowej: Przywracanie systemu z kopii zapasowej wykonanej przed infekcją.
• Aktualizacja firmware: W przypadku rootkitów firmware, aktualizacja BIOS/UEFI może pomóc w ich usunięciu.

• Wirusy: Samoreplikujące się programy, które infekują pliki i programy.
• Trojany: Złośliwe oprogramowanie ukryte w legalnych aplikacjach.
• Keyloggery: Programy rejestrujące naciśnięcia klawiszy w celu kradzieży danych.
• Ransomware: Złośliwe oprogramowanie szyfrujące dane i żądające okupu za ich odszyfrowanie.
• Spyware: Programy szpiegujące użytkowników i kradnące informacje.

• Używanie aktualnego oprogramowania antywirusowego i antymalware: Regularne skanowanie systemu.
• Aktualizowanie systemu operacyjnego i oprogramowania: Regularne instalowanie aktualizacji i poprawek bezpieczeństwa.
• Unikanie podejrzanych plików i linków: Ostrożność przy pobieraniu plików i otwieraniu linków z nieznanych źródeł.
• Używanie zapory sieciowej: Monitorowanie ruchu sieciowego i blokowanie podejrzanych połączeń.
• Regularne tworzenie kopii zapasowych: Ochrona danych przed utratą w wyniku infekcji.

• Sony BMG Rootkit (2005): Rootkit ukryty w oprogramowaniu DRM na płytach CD firmy Sony BMG, który ukrywał pliki i procesy, powodując kontrowersje i problemy z bezpieczeństwem.
• Stuxnet (2010): Zaawansowany rootkit użyty do ataku na irańskie instalacje nuklearne, ukrywający swoją obecność i manipulujący systemami przemysłowymi.
• TDL-4 (Alureon): Zaawansowany rootkit botnetowy, który infekował systemy Windows i ukrywał swoją obecność, umożliwiając zdalne sterowanie zainfekowanymi komputerami.

Rootkity stanowią poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa systemów komputerowych, dlatego ważne jest stosowanie odpowiednich środków ochrony i regularne monitorowanie systemów w celu wykrywania i usuwania tego rodzaju złośliwego oprogramowania.